Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Ostatnio dziwnym trafem spotkałem co nieco osób, które były zdziwione słabymi wynikami funduszu prof. Rybińskiego. Nawet padały dziwne stwierdzenia, że skoro wybitny ekonomista i rektor jednej warszawskiej uczelni nie potrafi poradzić sobie z grą na giełdzie, to oni tym bardziej nie mają szans. Cóż niestety jest to bardzo smutne, że dalej wiele osób postrzega wszystko poprzez pryzmat „papierka”. Bardzo często wpadają się przez to w sidła różnych kłamców, oszustów mistrzów marketingu, ale o tym napiszę później.

Dla przypomnienia wycena Eurogeddonu na dzień 30 maja 2012 wynosiła 15.86 PLN. Na koniec roku natomiast fundusz zarządzany przez prof. Krzysztofa Rybińskiego po serii nietrafionych decyzji był wart 8.79PLN.

Oznacza to, że teraz zarządzający musi zarobić ponad 80% by wrócić do poziomu z 30 maja! Po prostu cyrk, dla mnie jest to nie do pomyślenia by zrobić tak duże obsunięcie kapitału na znacznych środkach.

Wracając do sedna sprawy. Na giełdzie nie liczy się kto jakim wielkim był kujonem (niektórzy z tego środowiska twierdzą, że w karierze naukowej często ważniejsze jest wazeliniarstwo). Bardzo często to przeszkadza, a czasem wręcz uniemożliwia osiągnięcie sukcesu na giełdzie, gdyż jest zbyt dużo zakorzenionych błędnych teorii.

Nie oznacza to, że zarządzający Eurogeddonem nie posiada wiedzy. Na pewno ją posiada, tylko problem tkwi w czym innym. Profesor stosuje analizę fundamentalną, o której już wielokrotnie pisałem, że nie ma ona sensu w spekulacji na giełdzie(dla niewtajemniczonych: spekulacja czyli zarabianie na ruchach giełdowych – innym słowem kupowanie w dołku i sprzedawanie na górce).

W spekulacji liczy się dobre wejście (timing). Jak wejdę w dobrym miejscu to wiem, że już następnego dnia pozycja jest ładnie zarobiona, a parę dni później można już zabrać z rynku część sporego zysku jako pierwszy profit. Tak jak było na przykład w moim listopadowym wejściu w longi na S&P500, które było bardzo owocne. Takiego grania w dobrych miejscach uczę na swoich szkoleniach 🙂 Natomiast przy analizie fundamentalnej po zakupie człowiek się poci i liczy, że może zacznie rosnąć. Może kiedyś urośnie, za miesiąc, za kwartał, za rok, ale po co tyle czekać skoro kapitał może po drodze już wielokrotnie zmieniać miejsce i zarabiać dla nas? Dlatego prof. Rybiński może i ma rację i system się kiedyś załamie, ale to może być za 10, 15 czy 50 lat! Kto ma tyle czasu by na to czekać?

Warren Buffett ze swoimi miliardami dolarów może sobie pozwolić na analizę fundamentalną i czekanie latami. Jednak przeciętny portfel polskiego gracza nie posiada miliardów dolarów. Dlatego musi się skupić na spekulacji by pomnażać znacząco i regularnie środki. Nie może ich zamrażać i żyć nadzieją, że może zacznie rosnąć, gdyż inflacja robi swoje. Dlatego trzeba wchodzić w dobrych miejscach by kapitał na nas pracował 😉