Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

W październiku 2012 złoto pięło się dynamicznie do góry i analitycy przebijali się w licytacjach poziomów. Niektórzy wieszczyli nawet szybki marsz na poziom 5000$/oz. Wiele osób patrzyło wtedy z niedowierzaniem na mój wpis, który można było na spokojnie ocenić z perspektywy czasu.

Nieco później padł także czytelny sygnał sprzedaży, który wykorzystało sporo moich Uczniów, o czym dali znać na Liście Absolwentów (naszej grupie dyskusyjnej). Tamten setup, bazujący na mojej koronnej metodologii, pokażę już w najbliższą sobotę kolejnej grupie Adeptów 🙂

Przestrzegałem także w owym czasie przed złotem fizycznym, gdyż był wtedy bardzo zły czas na jego zakup. Teraz jednak, kiedy jego cena jest o setki dolarów niższa, zmieniam swoje nastawienie do cennego kruszcu, ale nie stricte w kontekście inwestycyjnym.

Mianowicie takim moim cichym marzeniem jest stworzenie na przestrzeni kilku lat autorskiej biżuterii, którą mógłbym obdarowywać swoją ukochaną żonę. Takie prezenty od serca, zrobione samodzielnie są zawsze bezcenne. Od dawna przeglądam w rozmaitych muzeach naszyjniki i kolie sprzed setek lat i niektóre dzieła są wręcz oszałamiające. Jednak oprócz projektu potrzebne są także odpowiednie surowce.

Nie bez kozery będąc w Rangunie odwiedzałem liczne stoiska sprzedawców rubinów, gdyż jednymi z najlepszych jakościowo są właśnie birmańskie z okolic Mogok, a jeśli chce się kupować najlepszy jakościowo towar, to najlepiej robić to bezpośrednio u źródła. No i dochodząc do sedna sprawy do biżuterii potrzebne jest także złoto. A kiedy lepiej je kupić? Kiedy jest drogo, czy tanio? Przeglądałem długo wykres, aż stwierdziłem, że nadszedł ten czas i takim oto sposobem uncjowy złoty Krugerrand trafił w moje ręce.

Oczywiście zakup nastąpił w z góry określonym celu. Do tego kiedy na szkoleniu pozna się fenomenalnego złotnika (pozdrawiam 🙂 ), który w ramach prezentu postanawia pomóc w kwestii obróbki, to zrobienie projektu i zgromadzenie surowców jest jedynym problemem.

Każdy może mieć różne cele i trzeba się samemu dobrze zastanowić czy złoto jest potrzebne. Na przykład w ubiegłym roku Peter Hug, dyrektor z jednej z największych w USA sieci handlującej detalicznie złotem, stwierdził bez ogródek, że co czwarty nabywca szlachetnego kruszcu jest wariatem paranoicznie wyczekującym krachu całego systemu.

Oczywiście sama nieufność do obecnego systemu, opartego na coraz bardziej rozrastającym się długu, nie stanowi żadnej podstawy do tego, by traktować kogoś jak „oszołoma”. Co więcej każde imperium kiedyś upada, tak było z Imperium Osmańskim, tak było z Imperium Rzymskim i taki los kiedyś spotka także UE, gdyż jak pokazuje historia, wszystkie wielkie imperia z ostatnich tysiącleci miały swój kres. Także obawy są jak najbardziej na miejscu, pytaniem otwartym pozostaje jedynie czy stanie się to w trakcie naszego życia, czy może zobaczą to wnuki naszych prawnuków. Erozja na pewno już się rozpoczęła, co widać po sytuacji w Niemczech, gdzie państwo nie potrafi zapewnić bezpieczeństwa płci pięknej, a tamtejsze rzekomo „wolne” media mają knebel w ustach.

W kwestiach inwestycyjnych, ujawnię drobny przeciek z Listy Absolwentów, gdzie w ubiegłym tygodniu poruszałem temat złota w kontekście powstałego sygnału kupna bazującego na geometrii opracowanej przez Euklidesa.

Reasumując, dokonując zakupu fizycznego kruszcu uznałem, że cena jest dla mnie atrakcyjna (choć nie ma mowy o jakiejś niesamowitej okazji, gdyż dopiero trzycyfrowe ceny można uznać za ciekawą promocję). Niestety nie wstrzeliłem się precyzyjnie w poziom 1050, ale prawa do narzekań nie mam. W kontekście inwestycyjnym było natomiast czytelne wybicie z formacji trójkąta, ale na wchodzenie na ten konkretny setup jest już dziś zbyt późno (SL i TP odgrywają tu teraz kluczową rolę ku zachowaniu wypracowanego zysku).

Dlatego tak ważne jest nieprzesypianie okazji, bo na kolejną trzeba potem cierpliwie czekać 🙂