Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Do jesiennych wyborów pozostało jeszcze kilka miesięcy, ale miałem ostatnio trochę zapytań w tej sprawie, więc dorzucę swoje przysłowiowe trzy grosze w tym temacie. Generalnie nie interesuję się polityką, gdyż już wystarczająco dużo razy uwierzyłem w hasła głoszone przez przyszłych „wybrańców narodu”. Szkoda, że nie obowiązują zasady o jakich wspomina Wojciech Cejrowski, gdyż wtedy problem składania pustych obietnic zostałby szybko rozwiązany 🙂

Do tego nierzadko po dotarciu do legendarnego „koryta”, popisują się nasi „wybrańcy” przepychem, który przybiera wręcz obłąkańcze formy, a poza fasadą kryje się pustka. Nie trzeba chyba nawet przypominać zwyczaju „wymiany” podróbkami luksusowych zegarków.

Niemniej jednak jakiś merytoryczny algorytm wyboru kandydatów trzeba posiadać, choć na pewno dużo prościej jest przysłuchiwać się populistycznym hasłom i głosować na tego, który głośniej „robi show”, mając odpowiednie media za swoimi plecami. Także, jeśli ktoś boi się używać mózgu, może dać się wysterować innym, gdyż nie wymaga to wysiłku.

Natomiast, jeśli ktoś chciałby, zamiast na przepychankach słownych, wzorować swój wybór na racjonalnych argumentach, będzie musiał wytężyć swoje szare komórki 🙂

Mój algorytm bazuje na prostych kilku punktach. Pierwszym jest wybór dobrego gospodarza w materii finansowej i tutaj pomocna jest baza ogólnodostępnych oświadczeń majątkowych polityków. Kto potrafił się dorobić majątku uczciwą pracą (wykluczamy tutaj spadki, lukratywne mariaże, niejasne przejęcia za symboliczne kwoty firm państwowych w czasach zmian ustrojowych, czy dochody z wątpliwych etycznie przedsięwzięć), dał dobitny przykład, że jest rozsądnym, pracowitym i przedsiębiorczym człowiekiem.

Weźmy prosty przykład znany z historii, czyli społecznika Ignacego Łukasiewicza, który pochodził ze szlacheckiej rodziny inteligenckiej i aktywnie dbał o tradycję i tożsamość narodową. Jako pionier przemysłu naftowego w Europie dorobił się sporego majątku, a o jego wiedzę zabiegał nawet sam Rockefeller, przyszły wielki potentat naftowy.

Łukasiewicz pilnie pracował, a owocami swojej pracy dzielił się hojnie z rodakami. Drzemał w nim płynący z dobroci serca zapał do wyciągania ludzi z biedy. Zakładał Kasy Brackie, które zapewniały środki na emeryturę i finansowanie na wypadek choroby, czyli swoiste ubezpieczenia społeczne. Tworząc kasy pożyczkowe wypowiedział wojnę lichwie. Walczył także z rozpijaniem społeczeństwa, widząc jak tragiczne ma ono skutki dla stabilności ciepła domowego ogniska.

Finansował z własnej kieszeni budowę dróg, mostów, szkół i szpitali. Wśród miejscowej ludności był zwany Ojcem Ignacym, gdyż nigdy nie odmawiał pomocy. Był wielkim Polakiem.

Także każdy, kto dorobił się już majątku, będzie traktował wynagrodzenia poselskie, które łącznie z dietą parlamentarną (wolną od podatku dochodowego od osób fizycznych) wynosi w przybliżeniu 12 000zł, jako symboliczne kieszonkowe na „waciki”. Będzie zatem mógł w pełni realizować swoją misję jako poseł i dbać o dobro społeczeństwa.

Weźmy teraz przykład osoby, która zarabia średnią krajową i nigdy wcześniej nie miała kontaktu z takimi sumami. Co się będzie działo w jej głowie po zdobyciu mandatu posła? W wielu przypadkach będzie to wielka ekscytacja z powodu osiągnięcia dostępu do przysłowiowego „koryta”. Czy później przez całą kadencję taka osoba nie będzie przypadkiem za wszelką cenę pilnować, by się przy nim utrzymać? Jak wiadomo, gdy raz się „zasmakuje kawioru”, powrót do rzeczywistości może być bardzo bolesny.

Dlatego tak ważne jest, by głosować na osoby, które są ludźmi czynu z odpowiednim dorobkiem, a nie krzykaczami zaprawionymi w utarczkach słownych. Niech liczby pokażą efektywność w kwestiach finansowych.

Weźmy na przykład Pawła Kukiza, którego eksperci/pseudoeksperci w mediach oceniali raczej słabo. Także można było przyjąć cudzy punkt widzenia lub użyć mózgu i samodzielnie dokonać szacunków na podstawie oświadczenia majątkowego. Kukiz jako muzyk i felietonista zarobił w ub. roku ponad 300 tysięcy złotych, także ewentualne zarobki poselskie będą dla niego drobnym dodatkiem. Widać zatem, że owe „koryto” jest dla niego, z finansowego punktu widzenia, kilkoma krokami do tyłu. Mamy zatem pewność, że nie chodzi o pieniądze. Mamy prawdziwego społecznika, który chce zmienić scenę polityczną na lepsze.

Także pierwszy punkt, to gruntowna analiza oświadczeń majątkowych i wyciągnięcie odpowiednich wniosków. Oczywiście na pewno zdarzają się też wyjątki potwierdzające regułę, także każdy niemajętny, ale za to szczery, uczciwy i pracowity poseł nie musi się martwić o głosy wyborców 🙂

Kolejne punkty podam niebawem, a tymczasem życzę owocnych poszukiwań 🙂