Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Wracając jeszcze do odbioru wiadomości przez pryzmat pobytu za granicą chciałbym zwrócić uwagę na pewną sytuację, gdzie niektóre media znowu serwowały okropne mumbo-jumbo.

Najpierw jednak przytoczę film, który parę lat temu miałem okazję oglądać w jednym z łódzkich kin. Mowa o produkcji „Gangster Squad. Pogromcy mafii”, bazującej co nieco na historii pewnego żydowskiego gangstera, który nazywał się Meyer „Mickey” Cohen i skutecznie terroryzował Los Angeles, mając na swojej liście płac grube ryby z policji i polityków. Bezkarność gangstera i bierność skorumpowanych stróży prawa doprowadza do przelania się czary goryczy.

Grupa nieskażonych korupcją policjantów tworzy tajny policyjny oddział, który postanawia nagiąć nieco prawo w celu wyższego dobra. Rozpoczyna się wojna partyzancka z gangsterami, a działający incognito policjanci bezlitośnie atakują przestępcze przedsięwzięcia Cohena. Wszystko bez zbędnej biurokracji, nakazów rewizji, czy używania dzwonka do drzwi. Stawiają na działania szybkie, precyzyjne i przede wszystkim skuteczne.

Właśnie z tym filmem skojarzyły mi się działania byłego szefa CBA Mariusza Kamińskiego. Działał skutecznie demaskując przekręty gruntowe (warto zaznaczyć, że jeden z zatrzymanych od razu sam przyznał się do winy). Właśnie tacy ludzie powinni wyrywkowo sprawdzać każde ministerstwo i każdą instytucję, która rozporządza państwowym majątkiem, a tymczasem dostał karę za to, że działał skutecznie. Według mnie prawo łaski powinno się używać właśnie w takich przypadkach, kiedy ludzie w dobrzej wierze, wykonując kawał dobrej roboty muszą czasem przymknąć oko na słabe prawo, które nie pozwala na skuteczne ściganie przestępców. Oczywiście niektóre media rozpoczęły istną medialną głupawkę i prześcigały się w irracjonalnych atakach na Prezydenta Andrzeja Dudę, gdzie tradycyjnie pewna kłamliwa gazeta wiodła prym w „produkcji” mumbo-jumbo.

Może żyję w innym świecie, ale dla mnie jest naturalne, że każdy polityk czy urzędnik państwowy powinien trząść się ze strachu przed przyjęciem łapówki czy to w postaci podrabianego zegarka, czy to grubych milionów, czy to za obiecane stanowisko po zakończeniu kadencji, gdyż nigdy nie miałby pewności, czy za oferującym łapówkę nie stoją ludzie ze służb antykorupcyjnych.

To właśnie korupcja jest jednym z największych hamulców wzrostu gospodarczego. Nikogo nie zastanawia dlaczego nasze firmy nie dostają niektórych państwowych zamówień, mimo iż eksportują z powodzeniem towary na inne europejskie rynki? Dlaczego nasze drogi czy mosty są jednymi z najdroższych tego typu przedsięwzięć w Europie, a nawet na Świecie, a mimo to upadają firmy je budujące?

Powtórzę raz jeszcze, jeśli ktoś będzie oferował czy to podrobiony zegarek, czy to intratną posadę „doradcy” w dużym koncernie, każdy polityk powinien trząść się ze strachu nie znając dnia ani godziny, kiedy oferujący łapówkę pokaże służbową legitymację i wyciągnie kajdanki.

Tak właśnie powinno być. Korupcję należy zwalczać z pełną determinacją. Nikt chyba co do tego nie ma żadnych wątpliwości. No oczywiście poza mocodawcami pewnych mediów, którzy z zaciekłością wmawiają swoim odbiorcom, że powinno być inaczej, ale żaden inteligenty człowiek się na takie brednie nie nabierze 🙂

Dziś rzucimy okiem na nasz flagowy indeks z uwzględnieniem szerszej skali czasowej, gdyż łatwiej jest tam zauważyć dużą strukturę ruchu bocznego, którą można ująć w formie geometrii euklidesowej.

Widać wyraźnie, że nastąpiło wybicie dołem, które zgodnie z teorią książkową odpowiednio się rozwinęło. Tyle z tego co było, ale nas interesuje tu i teraz, zatem trzeba wyciągnąć z wykresu odpowiednie wnioski. Bazując na ogólnodostępnej teorii książkowej możemy wyznaczać przybliżone zasięgi takiego ruchu. Technik pomiarowych jest kilka, a wyniki z tych najpopularniejszych dają nam zakres 1750-1900.

Czasem można te zasięgi optymalizować (co omawiam na „Esencji spekulacji”), jednak w tym wypadku wystarczy nam orientacyjny zasięg. Wynika z niego, że po długim oczekiwaniu powoli należy szykować gotówkę, gdyż przed nami czas promocji. Oczywiście im więcej spadnie, tym będzie to dla nas bardziej korzystne, ale rynek giełdowy to nie koncert życzeń i rządzi się swoimi prawami. Zatem trzeba trzymać w ryzach swoje oczekiwania i reagować na bieżąco wobec rozwoju sytuacji.

Do tego służy wykres w niższej skali aniżeli miesięczna – ja akurat wykorzystuję interwał dzienny.

Na wykresie widać wiele ciekawych spostrzeżeń, jednak sygnałów kupna na chwilę obecną nie ma. Warto jednak pilnie obserwować bieg wydarzeń, gdyż może być do ugrania całkiem ładny kawałek tortu i głupio byłoby go przespać 🙂

Reasumując, mamy książkowe zasięgi, ale to rynek rozdaje karty, zatem czekamy na wyraźne sygnały kupna, a zakres docelowy jest jedynie kontekstem dla nadchodzących zdarzeń 🙂

Przez ostatni miesiąc wieści o świecie czerpałem głównie z azjatyckiej prasy, którą przeglądałem zwykle podczas śniadań. Po mrożących krew w żyłach aktach terroru w Paryżu i późniejszym potwierdzeniu, że co najmniej jeden z zamachowców był zarejestrowanym w Grecji „uchodźcą”, miejscowa prasa poświęciła temu wydarzeniu sporo miejsca.

Głównie była twarda ocena sytuacji i zdziwienie, że kraje UE pozwoliły sobie na taki zalew imigrantów. Czasem nawet były wzmianki o Polsce, z zaznaczeniem, że nowy rząd roztropnie zmienił kierunek poprzedniego i twardo broni integralności państwa. Czułem dumę, że o moim kraju pisze się w pozytywnym kontekście.

Oczywiście niektóre krajowe media wmawiały swoim czytelnikom, mając ich chyba za kompletnych idiotów, że opór wobec masowego przyjmowania muzułmańskich imigrantów przynosi nam wstyd na arenie międzynarodowej. Oczywiście w dobie internetu niezależne portale informacyjne szybko zweryfikowały te doniesienia, pokazując jaka jest prawda.

Co więcej w miniony weekend duński premier Lars Løkke Rasmussen stanowczo odrzucił możliwość przyjęcia 1000 uchodźców, których wcześniej Dania zobowiązała się przygarnąć. Uznał bez owijania w bawełnę, że zobowiązanie jest już nieaktualne.

Dziwne dlaczego mainstreamowe media z kłamliwą gazetą na czele nie kreują go na oszołoma i wielkiego ksenofoba jak to próbowały robić wobec dr Witolda Waszczykowskiego, naszego szefa MSZ?

Jak widać czasem warto spojrzeć na te same wydarzenia z innej perspektywy, by uświadomić sobie jakie mumbo-jumbo serwują nam niektóre media.

Nie od dziś wiadomo, że zabytki są tym elementem, który ogromnie zwiększa dziedzictwo kulturowe danego kraju, a w Mjanmie jest ich tak ogromna ilość, że nie pozostaje nic innego jak tylko wszystko zwiedzać i zwiedzać.

Niestety katastrofalna tegoroczna powódź pokrzyżowała nam nieco plany, gdyż podróżując z niemowlakiem trzeba na pierwszym miejscu stawiać zawsze bezpieczeństwo i szybki dostęp do wykwalifikowanej kadry medycznej w razie potrzeby. Jednak, mimo cięć w grafiku podróżniczym, ilość odwiedzonych miejsc uważam za satysfakcjonującą i jest się czym dzielić 🙂

Słoneczna pogoda i przepiękna architektura potrafią na bardzo długo pozostawić uśmiech na twarzy 🙂

Jednak w nocy jest równie przepięknie i na pewno nieco bardziej romantycznie, co sprzyja długim wieczornym spacerom.

Szwedagon zwiedzany nocą w pełni oddaje tony złota, które użyto do jego budowy, a w zależności od źródeł, szacuje się jego ilość na 9-25 ton. Ogromna liczba, a do tego należy dodać 4350 diamentów o łącznej wadze 2000 karatów, które znajdują się kopule. Można zatem śmiało rzec, że jest to olbrzymi skarbiec i podoba mi się on dużo bardziej, aniżeli ten, który zwiedzałem w podziemiach FED’u w Nowym Jorku.

Warto również zaznaczyć, że baza hotelowa stoi tam na bardzo wysokim poziomie. W hotelu Strand nie zawiodłem się. Niegdyś wszakże nocował tam George Orwell 🙂

W Mjanmie oprócz zabytków obecna jest także nowoczesna technika. Fontanny multimedialne z doborową muzyką doskonale umilają wieczory, a dziecko ma przy tym ogrom frajdy. Można tam siedzieć godzinami.

W innych sektorach jest natomiast przyjemna dawka kultury w postaci tradycyjnych tańców 🙂

Aż szkoda było nam opuszczać Mjanmę, zwłaszcza, że poznaliśmy tam wielu serdecznych ludzi. Wszystko jednak musi być zbilansowane i po aktywnym zwiedzaniu przyszedł czas na błogie lenistwo pod tajlandzkimi palmami 🙂

Kiedy dziś opuszczałem dom generała Aung Sana na niebie zaczęły się zbierać czarne chmury, a do końca czasu głosowania pozostawało już coraz mniej kwadransów. Read the rest of this entry »

Przemierzając górzyste tereny dawnego Królestwa Lan Na nie sposób ominąć olbrzymiej ilości przepięknych Watów, przy których czas staje w miejscu. Szczególnie spodobała mi się jedna z najstarszych świątyń w dawnej stolicy, która przywołała mi wspomnienia z dzieciństwa, a konkretnie czasy oglądania bajki o słoniku Babarze 🙂

Ogólnie motywy ozdobne ze słoniami bardzo mi się spodobały i na szczęście jeszcze wiele razy miałem okazję je podziwiać 🙂

Podczas pobytu w górach nie mogłem także sobie odmówić odwiedzenia kolejnego już zagranicznego Parku Narodowego

jak również „wspinaczki” do zlokalizowanej na wzgórzu świątyni, do której wiedzie 309 schodków lub wagonik kolejki. Tego dnia byłem wyjątkowo leniwy, dlatego postanowiłem zachować energię na zwiedzanie, a było co zwiedzać 🙂

PS Teraz czas ruszać na Południe 🙂