Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Jak zapewne sporo osób już wie, wczoraj ujrzał światło dzienne komunikat o zwiększeniu rezerwy złota przez nasz NBP. W lipcu zakupiono dwie tony, a w sierpniu siedem. Jest to bardzo dobry ruch, gdyż cenny kruszec przy każdym zamieszaniu na rynkach finansowych jest pożądanym aktywem (a warto pamiętać o cyklach giełdowych, gdzie po każdej hossie przychodzi bessa, więc kolejny światowy kryzys finansowy jest jedynie kwestią czasu).

Obecnie mamy ok. 112 ton złota, co i tak stawia nas daleko za liderami, ale ważne, że zasoby się powiększają i NBP nie kupuje ich po horrendalnie wysokim kursie, tylko korzysta z przeceny.

Dla porównania, poniżej są zestawione zasoby liderów (USA oraz Niemcy) i pretendentów (Chiny i Rosja), którzy ich gonią szybko powiększając stan swojego posiadania.

Małym minusem w kwestii naszych rezerw jest jedynie fakt, że całe złoto jest trzymane za granicą, co nie do końca jest dobrym pomysłem. Doskonale wiedzą o tym Niemcy, którzy lata temu rozpoczęli program ściągania swoich rezerw do kraju. Przykładowo w 2016 do Frankfurtu nad Menem ściągnięto 216 ton złota (111 ton z Nowego Jorku i 105 ton z Paryża).

PS Tak na marginesie, to trzeba przyznać, że w NBP siedzą całkiem mądre głowy, które wiedzą, że kupuje się, gdy ceny nie są wysokie 🙂 Dla przypomnienia dorzucę jeszcze wpis z 2016 roku, kiedy ujawniłem swój zakup fizycznego kruszcu – pisząc, że ceny na zakup są dobre, tak by każdy mógł z tego skorzystać. Całość obrazuje poniższy wykres:

Dziś przyjrzymy się bliżej JSW 🙂

Ostatni silny spadek był związany z rozmaitymi przeciekami medialnymi na temat rozmaitych domniemanych nacisków na zarząd w sprawie zakupu różnych aktywów, by wspomóc inne krajowe biznesy.

Na wstępie warto zaznaczyć, że kiedy parę lat temu JSW stała na skraju bankructwa (pomijamy już kwestie czy doprowadzenie spółki do takiego stanu było celowym dzianiem w interesie łasego do przejęć obcego kapitału, czy po prostu wynikało z głupoty niekompetentnych ludzi, gdyż tego zapewne nigdy się nie dowiemy), to pośrednio kontrolowane przez państwo podmioty ruszyły na ratunek skupując wystawione na sprzedaż aktywa.

Między innymi Spółkę Energetyczną Jastrzębie kupiła PGNiG Termika, natomiast koksownię Victoria w Wałbrzychu kupiły Agencja Rozwoju Przemysłu i Towarzystwo Finansowe Silesia. Ceny transakcji były zgodne z wycenami niezależnych audytorów, ale warto zaznaczyć, że zawsze w sytuacji podbramkowej, inwestora kusi się sporą bonifikatą, gdyż pieniądze są potrzebne „od zaraz”. Także uniknięto wyprzedaży majątku za bezcen dzięki solidarności krajowych firm, a zastrzyk gotówki pozwolił przetrwać ciężkie chwile.

Natomiast teraz, kiedy to JSW prosi się o wsparcie kogoś innego, w eter trafia jasny przekaz: „straty to problem podatników, a zyski należą do akcjonariuszy”. Ciężko powiedzieć jak to się zakończy, kto wie czy przy kolejnym kryzysie węglowym i błaganiach o pomoc, tego typu działania nie odbiją się czkawką. To już jest jedną wielką niewiadomą.

Jak wygląda sytuacja na rynku węgla? Ceny obecnie są w Rotterdamie rekordowe, a przestrzeń do wzrostów jest zdecydowanie ograniczona.

ICE_Rotterdam

Zatem zatrzymanie przez zarząd gotówki w spółce wydaje się być biznesowo bardzo dobrym pomysłem, gdyż przez lata grube, zbiera się zapasy na lata chude, choć kurs „kolizyjny” wobec „niewidzialnej ręki rynku”, która jest zawsze widzialną ręką kogoś innego, może przynieść trudne do przewidzenia konsekwencje.

PS Dla przypomnienia dodam jeszcze wpis z 2016, gdyż jak zapewne stali Czytelnicy dobrze pamiętają, wędka z ES pozwoliła na zakup JSW po cenie jednocyfrowej dającej setki procent zysku, kiedy walor odbił w górę wraz ze wzrostem cen węgla na rynku światowym 🙂

JSW – przegląd wykresu – dobre miejsca dają zawsze sowite plony

Dobre miejsca dają zawsze solidne plony 🙂 Zresztą w tym roku było już chyba wystarczająco dużo cynków, także nawet najwięksi maruderzy powinni być zadowoleni 🙂

Jakiś czas temu, wobec licznych pytań o „promocję” na Altus TFI, zrobiłem wpis przestrzegający przed zakupami. Czas zatem zerknąć na wykres i ocenić wszystko z perspektywy czasu.

AltusTFI – interwał dzienny

Jak widać na wykresie, cena z ówczesnego „tąpnięcia” jest kilkukrotnie wyższa od obecnej, także cieszę się, że mogłem uchronić zainteresowanych tym walorem Czytelników przed szybkim „płukaniem” portfela.

Na giełdzie bardzo ważne jest odsiewanie ziaren od plew, by wiedzieć, kiedy mamy do czynienia z niesamowitą okazją, a kiedy z miejscem do odessania kapitału. Kto ma wędkę, wie jak dokonywać selekcji 🙂

Niedawno na fanpage’u strony pojawiła się dyskusja o USD/TRY, także warto przypomnieć schemat dr Rodrigue’a:

i rzucić okiem na wykres:

Rysuje się zatem ponownie podobna struktura i pytaniem otwartym pozostaje czy uda się ją zakończyć, gdyż póki co cały czas jest to tylko hipoteza i do aktywacji fazy „fear” musi zostać przełamany „Bull trap”. Zanosi się zatem na wyczekiwanie i w razie realizacji schematu, odhaczanie kolejnych elementów układanki.

PS Osobiście nie będę na ten walor polował, gdyż tak jak wczoraj pisałem na Liście Absolwentów, naszej poszkoleniowej grupie dyskusyjnej, kiedy ujawniałem skład swojego portfela, mój kapitał został już całkowicie zaalokowany w kilku innych miejscach i co najmniej do zimy zmian w portfelu nie przewiduję.