Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Dziś w ramach edukacji finansowej przedstawiam relację Krzyśka – zaprawionego w bojach spekulanta rynku futures, który podczas poszukiwania kredytu hipotecznego zetknął się z „doradcami”. Zapraszam do lektury. Ja natomiast wracam do wypakowywania się, gdyż niedawno wróciłem z kolejnej wyprawy. Tym razem była to Skandynawia 😉

Od kilku dni poszukuję kredytu na zakup działki budowlanej. Kredyt kredytem, wiadomym jest fakt, że na oprocentowanie kredytu wpływa WIBOR, na którego nie mamy wpływu oraz marża banku, na którą mamy taki wpływ, jak długo będziemy się z bankiem targować. To każdy z nas wie. Natomiast nie wie, że oprócz wspomnianych procentów, jest masa ubezpieczeń, prowizji, produktów około kredytowych, które bankowiec chętnie wciśnie swojemu klientowi (oni też mają plany sprzedażowe) a Klient myśląc, że ma to za darmo, będzie w wielkim błędzie, gdyż wszystkie te koszty mogą być później magicznie doklejone do raty (oczywiście zgodnie z umową, jeśli jej nie doczytamy). Warto chodzić od banku do banku i wyszukać odpowiedniego kredytu dla siebie i naprawdę warto się z nimi targować (oferta, która jest na plakatach i reklamach jest wysokomarżowa dla banku, a mają z czego schodzić) oczywiście w zamian za coś…

Chodząc od banku do banku, napotkałem w witrynie reklamę doradców finansowych pt: „Darmowe porady kredytów hipotecznych”. Słowo klucz to oczywiście „darmowe”. Bo co można dostać w tych czasach za darmo i jeszcze na dodatek „poradę”. Zatem alert nr 1. Mając już podstawową wiedzę o kredytach, nie omieszkałem wstąpić i skorzystać z jakże darmowej porady. Na wstępie oczywiście należy podać swoje dane, imię nazwisko, telefon, e-mail. Alert nr 2. Ahhh.. jakie to przyjemne, zdobyć za darmową poradę dane klienta, którego można później bombardować różnymi esemeso-mailami z super finansowymi ofertami.. Wczytując się w dokument, można zauważyć, że dane są dobrowolne i nie trzeba wypełniać, oraz można zaznaczyć, że nie chce się od nich nic otrzymywać. Fajnie się tłumaczyli, że do podkładka dla przełożonych o tym, czy spotkanie się faktycznie odbyło i że faktycznie był potencjalny klient a nie słup. W bankach tego nie ma.

Zaczęła się rozmowa. Kilka pytań ogólnych i już Pan Doradca ma wybrane dwa najlepsze banki dla mnie, dwa średnie i dwa takie wybrał, które później skreślił. Nawija makaron na uszy, że tu jest najlepiej, najszybciej, najtaniej i w ogóle naj.. naj.. naj.. Alert nr 3! Ku mojemu zdziwieniu, na liście rekomendowanych banków, nie było banku X, w którym byłem godzinę wcześniej i dał naprawdę ciekawą i konkurencyjną ofertę. Zapytałem, dlaczego nie rekomenduje pan banku X? Odpowiedź: „Ten bank nie daje tak łatwo kredytów”. Alert 4! Skoro godzinę temu dawał, to co zmieniło się przez 60minut?? I dalej upiera się przy swoich dwóch najlepszych bankach. W końcu się zapytałem, jaki jest pana koszt w tym całym przedsięwzięciu, bo za darmo nie ma nic? Odparł: „W banku, to bankowiec-sprzedawca dostaje prowizje, a ja jako pośrednik, to ja dostanę prowizję zamiast niego.”Alert 5! Wygadał się. Przecież on nie poleci mi kredytu, za który dostanie jakieś grosze, tylko sprzeda taki, za który dostanie kilka(dziesiąt) stówek więcej. W tym momencie cała dalsza rozmowa o kredycie traci na znaczeniu i jakiejkolwiek obiektywności.. i tu jakże spodziewane niezaskoczenie gdyż…

…rozmowa toczy się dalej, lecz pięknie zbacza na  tematy poboczne (czyt. około-kredytowe). Alert 6! Przecież przyszedłem w sprawie kredytu! Nawijanie makaronu na uszy trwa nadal. Spaghetti zaczęło się od jakże modnego planu systematycznego oszczędzania. „Czy, ile, gdzie, jak długo.. a jak nie to dlaczego nie, a ja tu mógłbym panu coś polecić, proszę spojrzeć na wykresie ile pan zaoszczędzi przez 20lat.” Mówię, że nie jestem zainteresowany. „A to może Pan inwestuje?” Owszem, raczej to spekulacja niż inwestowanie ale staram się samodzielnie. „O to bardzo fajnie, a na czym pan gra?” –akcje, kontrakty odpowiadam. „A to my mamy taką lokatę ustrukturyzowaną opartą o…. bo wie Pan, warto mieć portfel zdywersyfikowany.” Jeszcze jakieś IKE, jakieś TFI, które mają benchmarki poniżej wszelkiej krytyki i wyników WIG20. Dziękuję, wyszedłem. Rozmowa trwała ponad godzinę, gdzie w bankach max 30min.

Podsumowując, fajnie było posłuchać, mając świadomość, że gościu zza biurka to sprzedawca-fantasta a nie żaden specjalista. Pisząc to, chciałbym Was choć trochę ustrzec przed zagrywkami pseudo-doradców i ich fantastycznymi poradami, powtarzanych jak mantrę, używając przy tym różnych socjotechnicznych zagrywek. 6 negatywnych alertów to sporo, a nie dowiedziałem się nic nowego, niż to co powiedziano mi w placówkach bankowych. Gdyby ten człowiek faktycznie umiał doradzać i znał się na rynkach finansowych i inżynierii finansowej to moim zdaniem by tam nie pracował. No chyba, że z powołania.

Dziękuję serdecznie Krzyśkowi za podzielenie się swoją relacją 🙂