Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Ubiegły tydzień zakończył się mocnym akcentem dla banków. Jak zapewne pamiętacie, obstawiłem wzrosty jednego z naszych polskich banków.

Kurs ładnie pnie się do góry, a przy okazji powstają miejsca na podsuwanie SL.

Przy okazji podrzucę aktualne zestawienie uprzednio wrzucanej listy. W połowie listopada było tak:

Już wówczas nie było źle. A jak wygląda sytuacja obecnie? Dalej posiadam papiery na wzrost PEO. Aktualna lista prezentuje się jak poniżej (stan na moment pisania niniejszego wpisu i tylko na ten moment):

Jak widać w ostatnim czasie spieniężony został jeden z walorów i lista robi się coraz krótsza. 🙂

Pozycja na PEO pokazuje jak ważna jest w giełdowym fachu cierpliwość. 🙂

Przy okazji gratuluję chłopakom z naszej grupy mailingowej dla Absolwentów po obydwu szkoleniach, którzy korzystając z wędki wyłapali w październiku moment zakupowy na CCC. Zacny ruch. 🙂 Cieszę się, że Wasze wędki nie obrosły kurzem i sprawnie z nich korzystacie. 🙂

Wczoraj kurs spółki zanurkował zaliczając na koniec sesji -7,9%. Zapewne każdy wie dlaczego, więc nie ma co tutaj tego roztrząsać. Ot uroki „siły słowa” i pokłosie nie do końca optymalnego poziomu edukacji finansowej, bo sądząc po kursie wielu zszokowało się oczywistą rzeczą, że jeśli nie chce się ciąć wydatków, to trzeba komuś zabrać, a historia człowieka pokazuje, że od tysięcy lat działa ta sama zasada, że najłatwiej zabiera się tym, którzy coś mają.

Longi na PEO były jednym z walorów, które swego czasu ujawniłem na blogu przy okazji październikowego wpisu: https://www.technikaichimoku.pl/2023/10/wielki-entuzjazm-gieldowy-ogromne-wzrosty-bankow-i-rekordowa-frekwencja/

Jak widać na wykresie, banki mają cały czas wiatr w żagle:

Czy posiadam dalej longi na PEO? 🙂 W październikowym wpisie była następująca rozpiska posiadanych walorów:

O zamknięciu ostatniej na liście pozycji wzrostowej na WIG20 był osobny wpis, a o reszcie była jedynie wzmianka o profitowaniu. Dla porządku, dodam jeszcze bieżący screen jak obecnie wygląda to po profitowaniu:

Jak widać z ośmiu lewarowanych pozycji ostały się jedynie trzy. Są to m.in. zarówno ujawnione też na blogu longi na JSW jak i longi na PEO. Na tych walorach trwa jeszcze wyciskanie ile się da. Kto ma wędkę, wiec gdzie są miejsca na podsunięcie SL. Czasem to najlepsze, by SL zadecydował o końcu przygody. Ile jeszcze rynek da, tyle się weźmie.

Ja, tak jak pisałem na blogu i też dałem znać na naszej grupie mailingowej dla Absolwentów, do nowych zagrań się nie przymierzam.

Z giełdą jak z pracą, można brać nadgodziny, ale ja wolę giełdowy rok zakończyć już w listopadzie i odpocząć od wykresów. Giełda nie może zastępować życia. Także czas na odstawienie wykresów i skupienie się na tematach podróżniczych i wydawniczych, ale może jeszcze jakiś wpis edukacyjny uda mi się w tym roku stworzyć. Konkretnie taki, dotyczący inflacji. 🙂

Wybory, a konkretnie wyniki sondaży niesamowicie rozgrzały inwestorów od samego rana, którzy bez czekania na oficjalne dane, ruszyli tłumnie na zakupy. Pomijając błąd statystyczny, to z sondażami wyborczymi jest ten problem, że niektórzy w obawie przed „szyderstwami” ze strony domowników/znajomych, z którymi poszli głosować, mogli po prostu podawać sondażowni dane, które mówią publicznie (w obawie przed agresją innych), a nie te, które leżą im na sercu, ale jak to mówią, bez ryzyka nie ma zabawy. 🙂

Od razu na pierwszy rzut oka widać mocny prymat banków.

Nic w tym dziwnego. Od długiego czasu polityka NBP była pod ostrzałem, główne zarzuty to były najpierw zbyt małe i zbyt powolne podwyżki stóp procentowych, a ostatnio krytyce podlegały obniżki. Czyli wielu inwestorów założyło, że era niskich stóp odchodzi do przeszłości i czas na mocne podwyżki, by rozbić do reszty inflację. Oczywiście kto ma kredyty o zmiennej stropie procentowej będzie miał teraz nerwowo, jeśli stanowią one już teraz spory odsetek w budżecie domowym. Dla osób, dla których raty kredytu stanowią jedynie drobny ułamek wypłaty, nie będzie to miało oczywiście większego znaczenia. Wszystko zależy od skali kredytu i dochodów.

Na koniec jeszcze tak jak obiecałem w poprzednim wpisie, podrzucam rozpiskę walorów z ujawnioną kolejną pozycją. Oczywiście są tam lewarowane longi na PEO. 😉

Kluczem jest kupowanie wtedy, kiedy jest dobry czas, miejsce i cena, a nie wtedy, kiedy wszyscy się na jakiś walor rzucają. 🙂

JSW od jakiegoś czasu było u nas na Liście Absolwentów (grupie mailingowej dla osób po obydwu szkoleniach) na tapecie. Obserwacje trwały i trwały, aż zrobiło się to nudne, ale w końcu nastały sygnały.

„Bankomatową” strukturę 26 sierpnia jako pierwszy podrzucił na grupę Mariusz, ale struktur do wejścia było co nieco. Należą one do moich ulubionych setupów wykorzystywanych do podpinania się do ruchu w okolicy dołka zmiany trendu. Omawiam je na „Esencji spekulacji”.

Od tamtego czasu rynek zrobił wszystko zgodnie z planem. 🙂

A ostatnio nawet trafiło w pierwszy TP. 🙂

U mnie pozycja została zajęta na lekkim lewarowaniu, także rajd na JSW przyniósł parę groszy więcej. Akurat będzie na realizację planów podróżniczych w przyszłym roku. 🙂

Obecnie pozycję prowadzę MPC (kto był u mnie na Ichimoku, wiec o co chodzi). Ile rynek jeszcze da, tyle się weźmie, a jak nie będzie chciał dać więcej, to SL zatrzyma lwią część zysku. 🙂

W poprzednim wpisie zaznaczyłem, że pojawił się niepokojący obraz na wykresie. W giełdowym slangu zwany np. jako „brak wzrostowego paliwa”. Skoro coś nie chce rosnąć po zakupie, to najczęstszą przyczyną jest to, że zakup był błędny.

W poprzednim wpisie został określony także sposób rozwiązania tego problemu:

„Jaki zatem plan po takiej sesji? Ano taki, że SL powędruje w okolice ceny zakupu, by w przypadku cofki, nie było straty„

To najlepszy sposób na rozwiązanie problemu felernego zakupu, który przynosi wstyd dla portfela.

W ostatnim tygodniu byłem czym innym zaprzątnięty, także nie było czasu na wykresy, ale pomyślałem sobie, że fajnie jakby się już rozstrzygnęło na ATT, bo walor męczy, kapitał mrozi i rynek spełnił życzenie.

Dokonując zakupu ATT we wpisie z 14 czerwca postawiłem hipotezę:

„bazuję tylko na używanej w przeszłości metodzie, która nie wiadomo czy po tylu latach jeszcze zadziała„, zatem można już teraz wyciągnąć wnioski, że nie ma sensu wracać do rzeczy, które wyrzuciło się ze swojego warsztatu inwestycyjnego, bo z jakiegoś powodu one przecież musiały wylecieć.

Reasumując, zakup ATT był błędny i był stratą czasu, a plan na rozwiązanie, czyli przesunięcie SL w okolicę zakupu, by nie było straty, potrafi stanowić rozsądny kompromis jeśli jakiś walor zbyt długo nie chce wystrzelić i tylko blokuje kapitał. Eksperyment ze starą metodą okazał się klapą.

Swój punkt widzenia na temat naszego rynku, opisałem niedawno na naszej grupie mailingowej dla osób po obydwu szkoleniach (Liście Absolwentów), także kto ma wędkę, niech pilnuje Koła Faz Giełdowych i trzyma w pogotowiu narzędzia, które odpowiadają danej fazie. 🙂 Sygnałów powinno być sporo. 🙂

Dzisiejsza sesja na ATT była dosyć niecodzienna. Mieliśmy teoretycznie dobry news i olbrzymie obroty, ale po początkowym optymizmie na wykresie, pojawiło się tylu sprzedających, że proponowali coraz niższe ceny byleby tylko znaleźć kupujących.

Odbiliśmy się też od nieprzypadkowego miejsca w kontekście Ichimoku. Kto ma wędkę ode mnie, wie co należy zrobić w takiej sytuacji. 🙂

Kto wędki nie ma, to dla porządku dodam, że akcji nie sprzedałem na dzisiejszym szczycie i cały czas są w portfelu, tak jak i cała reszta. Owe 6 walorów niezmiennie cały czas leżakuje. 🙂

Jaki zatem plan po takiej sesji? Ano taki, że SL powędruje w okolice ceny zakupu, by w przypadku cofki, nie było straty.

Reasumując, daję ATT jeszcze szansę, bo choć owe niecałe 6% w niecały miesiąc to przecież 12x więcej niż na porównywalnej lokacie (lokaty są oprocentowane w stosunku rocznym a tu jest tyle w czasie krótszym niż miesiąc!), to nie po to ponosiłem ryzyko, by zabrać ze stołu jednocyfrową stopę zwrotu. Czyli straty już nie będzie, a ile rynek da, tyle się weźmie. 🙂 A jak nie da nic? To trudno, ale przynajmniej straty już nie będzie. 🙂

Wakacje w pełni i na Azotach też taki wakacyjny marazm się zrobił na wykresie.

Moja cena zakupu nie jest tajemnicą. Walor dalej jest w portfelu.

Czekam zatem ciągle na rozstrzygnięcie. Nie ma tutaj wielkiej filozofii. Albo wybije SL i będzie strata, albo w końcu ruszy do góry. 🙂 Ryzyko przy zakupie było spore. Akceptuję je i wiem, że może być i strata, bo nie zawsze się trafia. Pokora na giełdzie to podstawa. 🙂

Minął już tydzień, także warto zaktualizować wykres. Jak widać ostatnie sesje upłynęły w boczniaku i do lini Kijun-sen jeszcze trochę brakuje (kto ma wędkę ode mnie, wie co robić w takiej sytuacji).

Tak jak pisałem w poprzednim wpisie, akcje zakupiłem i cały czas są w portfelu.

Póki co cały czas czekam na werdykt rynku. To rynek rozdaje karty i decydując się na grę, wiem że zawsze może się nie udać. Pokora na giełdzie to podstawa. 🙂

Jako, że mamy już lato, teraz czas rozjazdów, więc zapewne na blog będę zerkał w ograniczonym wymiarze, zwłaszcza że dwie kolejne premiery książek się szykują. 🙂 Udanych wakacji!

Po odpoczynku, w przerwie pisania kolejnych książek i planowania najbliższych podróży, nadszedł czas na przejrzenie ze spokojną głową wykresów, a także powrót do nieco archiwalnych metod, które w przeszłości stosowałem do wyznaczania stref zakupowych.

Od razu wziąłem na tapet ATT, na które poluję ze względu na długi natłok negatywnych informacji na temat tej spółki, które wtłaczane są przez media do głów inwestorów. Im większy pesymizm, tym lepiej bo jest taniej. Druga rzecz, to fakt, że w roku wyborczym upadek dużej spółki marketingowo nie wygląda dobrze, także mogą pojawiać się zaskakujące rzeczy na wykresie.

No i wyszło mi, że zahaczyliśmy o rejon zakupowy (prostokąt na wykresie).

Także zakupiłem ten walor, jest on w moim portfelu i najwyżej stracę i tyle. Na tym to polega, można zarobić albo stracić i trzeba o tym pamiętać.

Sytuacja jest o tyle skomplikowana, że Ichimoku nie dało jeszcze sygnału kupna, także bazuję tylko na używanej w przeszłości metodzie, która nie wiadomo czy po tylu latach jeszcze zadziała. Nie wiem. Choć wtedy rejony wyglądały ładnie – tu choćby screen z 2012:

Kto ma ode mnie wędę z Ichimoku, wie co należy zrobić, gdy będzie przecięcie niebieskiej linii zwanej Kijun-sen.

Reasumując, dokonałem zakupu akcji ATT na podstawie używanej w przeszłości metody stref zakupowych. Czy to będzie miało sens? Nie wiem. Nikogo nie namawiam, ani nie odradzam, daję znać tylko o mojej osobistej decyzji. Bliskość dołka pozwala na niewielki SL (stop losss – zlecenie chroniące). Rynek oceni. 🙂 On ma zawsze rację. My możemy jedynie błądzić. Mam świadomość straty, ale zysk to premia za ryzyko. Ja je podejmuję.

Strasznie dużo się działo ostatnio, premiera dinozaurów już za nami, kolejne bajki są w trakcie produkcji, uśmiechy dzieci dodają ogromnego zastrzyku pozytywnej energii. 🙂

Także dopiero teraz jest chwila na blog. 🙂

Zaczniemy od rozliczenia wskazanego kierunku na giełdzie, gdzie zapytany przez Toma, jednoznacznie odpowiedziałem.

Zerknijmy teraz na wykres i sprawdźmy czy powstały historyczne minima, które wieszczono w internecie. 🙂

Jak widać ocena sytuacji okazała się trafna.

Później jeszcze w kolejnym wpisie na szybko podałem trzy przykładowe walory z wielu omawianych na Liście Absolwentów (forum mailingowego dla osób posiadających obie wędki).

Jak widać jedem walor mocno poszedł już do góry, a pozostałe dwa dalej jeszcze zastanawiają się nad kierunkiem tworząc ruch boczny (JSW) czy próbują wejść w jakąś szeroką formację trójkąta (ATT) – popularną z dziedziny analizy technicznej.

Co po tych tygodniach dzieje się u nas na Liście Absolwentów? Dam mały przeciek. Po prostu trwa profitowanie niektórych zagrań i podsuwanie SL. 🙂 Tak jak na przykład na CCC. 🙂

Nigdy nas nie interesuje czy będzie spadać czy rosnąć. Ważne to, by nie przespać okresu, kiedy jest czas siewu, by potem móc już tylko obserwować wzrost plonów i nie musieć sobie zadawać pytania co kupić widząc rosnące kursy i nie mając papierów w portfelu.

Przede mną kolejne intensywne tygodnie, a jeszcze trzy turnieje szachowe chcę zmieścić w terminarzu, więc pewnie jakoś do końca maja mogę być mało osiągalny na blogu. Kto ma wędki, wie co robić. Kto nie ma, wie że jeśli coś zakupił, to niech podciąga SL i wyciska z rynku tyle, ile się da.

W grudniu została podana aproksymacja dla Tauronu. Szacowany zasięg (z ponad miesięcznym wyprzedzeniem) okazał się błędny.

Szacunek wynosił 2,50zł, a kurs zmierzał do celu, ale zawrócił na ok. 5 groszy przed osiągnięciem targetu. Niby niewiele zabrakło, ale sumiennie liczymy to jako błąd. Mój błąd. Dobra lekcja pokory dla mnie. 🙂

A kto ma wędkę, wiedział jak rozegrać Tauron. Tak jak Mariusz. 😉

Ja nie grałem, ale cieszę się niezmiernie, gdy widzę jak wędki są sprawnie używane. 🙂

PS Za jakiś czas może będzie jakiś przeciek z Listy Absolwentów – naszej grupy dyskusyjnej dla osób mających obydwie wędki. Na Liście Absolwentów już pisałem o tym, że Giełdowe Koło Faz wykonało kolejny ruch. Obecnie jest faza rynku nr III. 🙂

Na giełdzie jest jak na roli. Jest czas siania i jest czas zbiorów. Poprzedni rok zdecydowanie należał do cyklu siania, co też dobitnie podkreślałem na blogu dając bezcenne z psychologicznego punktu widzenia informacje, że ja już się zaopatruję w walory, szczególnie w sektor bankowy. Wrzucony został też screen z naszej grupy mailingowej w ramach przecieku, gdzie ujawniłem poziom dla WIG20.

Dla przypomnienia, ów poziom został oznaczony przerywaną linią na poniższym wykresie i jak widać, perfekcyjnie się sprawdził, bo dziś WIG20 pokonał już poziom 1912 pkt. 🙂

Po zasianiu trzeba cierpliwie czekać na wzrost roślin i rozumie to chyba każdy. 🙂 Zgoła odmiennie jest na giełdzie, gdzie zrozumienie istoty cierpliwości to domena najczęściej doświadczonych, zarabiających graczy. Zdecydowanie zbyt wielu chciałoby na już, powiedzieć pestce, że od razu ma się zamienić w jabłko. A pestka najpierw musi wykiełkować, by w przyszłości stać się dorodną jabłonią, która obsypie owocami.

Niektórzy ludzie przyzwyczajeni do życiowych „fast foodów”, chcą szybko, bez cierpliwości, na już, i dlatego też przegrywają, a jak uda się wyrwać od rynku jakieś ochłapy, to jest to jedynie cząstka tego, co było do wyjęcia. Dobrym przykładem jest podrzucenie banku Millenium, gdzie pozostawiłem dwa sposoby: pierwszy to była formacja spodka (która nie utworzyła ostatecznie sygnału), drugi (dla osób, których nie interesują wahania), to po prostu zakup, bo banki były po naprawdę okazyjnych cenach, w końcu jak pisałem, sam postawiłem na ten sektor. Mimo jasnego przesłania, zdarzały się marginalnie osoby co chciałyby, by wzrosło już od razu „bo tak i koniec” i szyderczo śmiały się z mojego typowania. Dziś wystarczy zerknąć na wykres MIL, by przypomnieć sobie pewne stare porzekadło. 🙂

Oczekiwanie to podstawa. Cytując sentencję z giełdowej powieści „Wiele do stracenia”: Na giełdzie trzeba być jak snajper, a nie jak lis biegający po kurniku.

Czas siania to etap mozolnego wybierania walorów. Odsiewania plewów od ziaren. Na „Esencji spekulacji” podaję gotowe autorskie narzędzie do wieloetapowego odsiewu. Gdy ziarna zostaną już wybrane, pozostaje czekać na odpowiedni moment na siew (czekanie na sygnał kupna). Jeśli ziarno wykiełkuje za szybko, mogą złapać je przymrozki (wybije nam SL, co na giełdzie jest normalną rzeczą, nierealne jest przecież zawsze trafiać).

Po zasianiu może jakiś kiełek nie wyrośnie (znowu wybija SL), ale te co wyrosną, potem wystarczy tylko pielęgnować (podsuwać SL). Tak to też teraz u nas wygląda na naszej grupie mailingowej dla posiadaczy obydwu wędek („Esencja spekulacji” + Ichimoku).

Dziś głośno było o KGHM, który zakończył dzień wynikiem +8,5%.

Nic tylko się cieszyć. Będzie kolejne miejsce na przesunięcie SL, bo na tym się od wielu tygodni skupiamy. Ostatnio dyskutowaliśmy o tym na początku stycznia:

Osobiście też KGHM zagrałem m.in. na instrumentach lewarowanych. L-long na KGHM. 🙂

Jak widać portfel pokonuje inflację, a KGHM wychodzi na rumaka biegnącego w portfelowej czołówce. 🙂

Kto ma wędkę, wie co robić. Podsuwamy SL, niech pilnuje wypracowanego wyniku. A kto będzie chciał wędkę, to będzie miał ku temu okazje na wiosnę. Jak już wrócę do kraju z cieplejszych miejsc. 😉

Święta już za pasem, także na nic nie ma czasu, ale dziś chwilę rzuciłem okiem na wykresy i moją uwagę przykuł TPE.

Po silnych spadkach mieliśmy w październiku lekkie odbicie, w giełdowym slangu znane jako tzw. „odbicie zdechłego kota”, po którym nastąpiła wielotygodniowa konsolidacja, którą można objąć geometrią euklidesową. 🙂 Kurs zastanawia się, w którą stronę podążyć, także po wybiciu z konsolidacji będzie okazja podpiąć się do ruchu, a jak rynek będzie łaskawy, to może rzuci parę cukierków. Pozostaje zatem czekać. W przypadku wyjścia górą z trendu horyzontalnego (wyznaczonego przez zakres 1,96-2,17) target minimum to okolice 2,5. Stop loss z kolei im mniejszy, tym lepszy.

Ja grać nie będę, bo zamierzam na tyle ile to możliwe odciąć się od internetu i skupić na przygotowaniach do Świąt Bożego Narodzenia. 🙂