Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

W poprzednim wpisie zaznaczyłem, że pojawił się niepokojący obraz na wykresie. W giełdowym slangu zwany np. jako „brak wzrostowego paliwa”. Skoro coś nie chce rosnąć po zakupie, to najczęstszą przyczyną jest to, że zakup był błędny.

W poprzednim wpisie został określony także sposób rozwiązania tego problemu:

„Jaki zatem plan po takiej sesji? Ano taki, że SL powędruje w okolice ceny zakupu, by w przypadku cofki, nie było straty„

To najlepszy sposób na rozwiązanie problemu felernego zakupu, który przynosi wstyd dla portfela.

W ostatnim tygodniu byłem czym innym zaprzątnięty, także nie było czasu na wykresy, ale pomyślałem sobie, że fajnie jakby się już rozstrzygnęło na ATT, bo walor męczy, kapitał mrozi i rynek spełnił życzenie.

Dokonując zakupu ATT we wpisie z 14 czerwca postawiłem hipotezę:

„bazuję tylko na używanej w przeszłości metodzie, która nie wiadomo czy po tylu latach jeszcze zadziała„, zatem można już teraz wyciągnąć wnioski, że nie ma sensu wracać do rzeczy, które wyrzuciło się ze swojego warsztatu inwestycyjnego, bo z jakiegoś powodu one przecież musiały wylecieć.

Reasumując, zakup ATT był błędny i był stratą czasu, a plan na rozwiązanie, czyli przesunięcie SL w okolicę zakupu, by nie było straty, potrafi stanowić rozsądny kompromis jeśli jakiś walor zbyt długo nie chce wystrzelić i tylko blokuje kapitał. Eksperyment ze starą metodą okazał się klapą.

Swój punkt widzenia na temat naszego rynku, opisałem niedawno na naszej grupie mailingowej dla osób po obydwu szkoleniach (Liście Absolwentów), także kto ma wędkę, niech pilnuje Koła Faz Giełdowych i trzyma w pogotowiu narzędzia, które odpowiadają danej fazie. 🙂 Sygnałów powinno być sporo. 🙂

Dzisiejsza sesja na ATT była dosyć niecodzienna. Mieliśmy teoretycznie dobry news i olbrzymie obroty, ale po początkowym optymizmie na wykresie, pojawiło się tylu sprzedających, że proponowali coraz niższe ceny byleby tylko znaleźć kupujących.

Odbiliśmy się też od nieprzypadkowego miejsca w kontekście Ichimoku. Kto ma wędkę ode mnie, wie co należy zrobić w takiej sytuacji. 🙂

Kto wędki nie ma, to dla porządku dodam, że akcji nie sprzedałem na dzisiejszym szczycie i cały czas są w portfelu, tak jak i cała reszta. Owe 6 walorów niezmiennie cały czas leżakuje. 🙂

Jaki zatem plan po takiej sesji? Ano taki, że SL powędruje w okolice ceny zakupu, by w przypadku cofki, nie było straty.

Reasumując, daję ATT jeszcze szansę, bo choć owe niecałe 6% w niecały miesiąc to przecież 12x więcej niż na porównywalnej lokacie (lokaty są oprocentowane w stosunku rocznym a tu jest tyle w czasie krótszym niż miesiąc!), to nie po to ponosiłem ryzyko, by zabrać ze stołu jednocyfrową stopę zwrotu. Czyli straty już nie będzie, a ile rynek da, tyle się weźmie. 🙂 A jak nie da nic? To trudno, ale przynajmniej straty już nie będzie. 🙂

Wakacje w pełni i na Azotach też taki wakacyjny marazm się zrobił na wykresie.

Moja cena zakupu nie jest tajemnicą. Walor dalej jest w portfelu.

Czekam zatem ciągle na rozstrzygnięcie. Nie ma tutaj wielkiej filozofii. Albo wybije SL i będzie strata, albo w końcu ruszy do góry. 🙂 Ryzyko przy zakupie było spore. Akceptuję je i wiem, że może być i strata, bo nie zawsze się trafia. Pokora na giełdzie to podstawa. 🙂

Minął już tydzień, także warto zaktualizować wykres. Jak widać ostatnie sesje upłynęły w boczniaku i do lini Kijun-sen jeszcze trochę brakuje (kto ma wędkę ode mnie, wie co robić w takiej sytuacji).

Tak jak pisałem w poprzednim wpisie, akcje zakupiłem i cały czas są w portfelu.

Póki co cały czas czekam na werdykt rynku. To rynek rozdaje karty i decydując się na grę, wiem że zawsze może się nie udać. Pokora na giełdzie to podstawa. 🙂

Jako, że mamy już lato, teraz czas rozjazdów, więc zapewne na blog będę zerkał w ograniczonym wymiarze, zwłaszcza że dwie kolejne premiery książek się szykują. 🙂 Udanych wakacji!

Po odpoczynku, w przerwie pisania kolejnych książek i planowania najbliższych podróży, nadszedł czas na przejrzenie ze spokojną głową wykresów, a także powrót do nieco archiwalnych metod, które w przeszłości stosowałem do wyznaczania stref zakupowych.

Od razu wziąłem na tapet ATT, na które poluję ze względu na długi natłok negatywnych informacji na temat tej spółki, które wtłaczane są przez media do głów inwestorów. Im większy pesymizm, tym lepiej bo jest taniej. Druga rzecz, to fakt, że w roku wyborczym upadek dużej spółki marketingowo nie wygląda dobrze, także mogą pojawiać się zaskakujące rzeczy na wykresie.

No i wyszło mi, że zahaczyliśmy o rejon zakupowy (prostokąt na wykresie).

Także zakupiłem ten walor, jest on w moim portfelu i najwyżej stracę i tyle. Na tym to polega, można zarobić albo stracić i trzeba o tym pamiętać.

Sytuacja jest o tyle skomplikowana, że Ichimoku nie dało jeszcze sygnału kupna, także bazuję tylko na używanej w przeszłości metodzie, która nie wiadomo czy po tylu latach jeszcze zadziała. Nie wiem. Choć wtedy rejony wyglądały ładnie – tu choćby screen z 2012:

Kto ma ode mnie wędę z Ichimoku, wie co należy zrobić, gdy będzie przecięcie niebieskiej linii zwanej Kijun-sen.

Reasumując, dokonałem zakupu akcji ATT na podstawie używanej w przeszłości metody stref zakupowych. Czy to będzie miało sens? Nie wiem. Nikogo nie namawiam, ani nie odradzam, daję znać tylko o mojej osobistej decyzji. Bliskość dołka pozwala na niewielki SL (stop losss – zlecenie chroniące). Rynek oceni. 🙂 On ma zawsze rację. My możemy jedynie błądzić. Mam świadomość straty, ale zysk to premia za ryzyko. Ja je podejmuję.

W ostatniej w tym roku odsłonie przeglądu walorów wybranych do analizy przez Czytelników, podczas głosowania na Fanpage’u wybór „po dogrywce” padł na Grupę Azoty.

Chyba nie trzeba nikomu przedstawiać największego krajowego producenta nawozów. Polifoska, Amofoska, Saletrzak, Pulsar czy Salmag, to nazwy, które zapewne obiły się o uszy niejednej osobie, która na działce czy w ogrodzie zajmowała się uprawą warzyw.

Osobiście nie miałem okazji testować ich nawozów, gdyż w kwestiach upraw jestem „ekologicznym zapaleńcem” i prócz tego co wypracują u mnie kompostowniki, korzystam głównie z odchodów dżdżownic kalifornijskich, a do wiosennych oprysków na mszyce i przędziorki uprawiam specjalnie wrotycz, także moje płody rolne nie są całkowicie bez oprysków jak te pewnego znanego podróżnika, ale są w miarę zgodne z naturą 🙂

Natomiast o te nawozy zapytałem Przemka, zaprzyjaźnionego inwestora giełdowego, który ma większe areały upraw niż ja, a do tego jest niesamowicie bystry i nie boi się patrzeć na sprawy kompleksowo. Niedawno przez telefon rozmawialiśmy o potencjale grzewczym jego hałd z kory iglaków, gdyż zachodzące tam reakcje związane z kompostowaniem sprawiają, że wewnątrz panuje tam wysoka temperatura. Jak to ujął Przemek: „łapy można poparzyć”. Tego typu mechanizmy już ponad dekadę temu były poruszane przez Katedrę Elektrotechniki i Energetyki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie i w wielu innych ośrodkach badawczych. Szkoda, że nie są popularne na wsi, gdyż wtedy właściciele dużych pryzm, mogliby spokojnie nie palić w piecu podczas zimy 🙂

Wracając jednak to meritum, Przemek stwierdził, że są na rynku lepsze nawozy, jednak w stosunku cena/jakość jest to dla rolników dobry produkt, w który warto się zaopatrywać. Zatem zbyt, przynajmniej na krajowym podwórku, powinien być całkiem spory.

Zerknijmy teraz na parametry (źródło: stooq.pl)

Cena/Zysk = 48 może niektórych odstraszyć, gdyż np Tauron ma 4, ale u CDR to już ponad 125, także rynek się raczej takimi rzeczami nie przejmuje 😉

Na koniec zostawiłem wykres, choć przyznam, że wybór tego waloru postawił mnie trochę w trudnej sytuacji, gdyż był on już grany wcześniej przez moich Uczniów, za co też chwaliłem Przemka za wyłapanie wejścia w okolicy dwudziestu-paru złotych.

Także nie bardzo wiem co teraz napisać. Kto użył wędki z „Esencji spekulacji”, już ten walor ma i patrzy jak rośnie podnosząc SL, by zysk nie zamienił się w stratę.

Z Techniki Ichimoku sygnały też już były. Informacyjnie średnie Tenkan-sen (9 – sesyjna) i Kijun-sen (26 – sesyjna) przecięły się jeszcze przed Świętem Niepodległości.

Teraz jest czas na pilnowanie zysku poprzez rozsądne przesuwanie SL, a za jakiś czas zapewne jakiś profit.

Reasumując, nie preferuję gonienia uciekającego pociągu. Wejścia muszą być w dobrych miejscach, by stopa zwrotu była odpowiednio duża w stosunku do podejmowanego ryzyka.

Dziś chciałbym w tym wpisie publicznie pochwalić Lucjana, który od początku istnienia ListyES, czyli forum dyskusyjnego dla osób po szkoleniu „Esencja spekulacji”, pilnie na niej pracuje, a efekty tego wyraźnie widać.

Lucjan wyłapał między innymi piękne miejsce na zakupy akcji ATT, czyli Grupy Azoty. Dokonał tego w styczniu, określając z wyprzedzeniem dołek.

Dziś można spijać śmietankę z dobrze zajętej pozycji. Dobre miejsca, przynoszą zawsze sowite plony 🙂 Brawo Lucjan za skuteczne wykorzystywanie otrzymanej wędki!