Technika IchimokuGiełda, podróże i książki oczami inwestora :-)

Tym razem pozostawiam do przemyśleń formującą się strukturę związaną z geometrią euklidesową. Zanim jednak zerkniemy na wykres, proponuję jako ciekawostkę rzucić okiem na koncentrację pozycji na kontraktach terminowych i w spokoju się zastanowić chwilę nad statystykami 🙂

Po ich analizie można sprawdzić co formuje się na flagowym amerykańskim indeksie. Warto teraz bacznie obserwować rozwój sytuacji, by móc, po zakończeniu budowy niniejszej struktury, odpowiednio zareagować, pamiętając oczywiście o zabezpieczeniu pozycji logicznym stop loss’em, który będzie pilnował naszego kapitału 🙂

S&P500 – interwał dzienny

S&P500-interwał dzienny

Jednak zbliżające się spadki można było wyłapać jedną z moich autorskich formacji, którą udostępniłem publicznie na blogu w styczniu 2014 roku. Mowa oczywiście o formacji dachu mansardowego, którą skutecznie wykorzystał Łukasz 🙂 Read the rest of this entry »

Wielka kreacja pieniądza opartego na długu tworzy wielkie iluzje, gdyż każdy dług kiedyś będzie musiał zostać spłacony. Jeśli dłużnik nie da rady, to jego ciężar przejdzie na wierzyciela 😉

Póki jednak baza monetarna jest obfita, rynki finansowe bez problemu absorbują każde ilości pieniędzy tworząc bańki spekulacyjne lub jak zwą to optymiści, niesamowite okazje inwestycyjne 😉

A jak są okazje to trzeba je wykorzystywać. Tak też było na S&P500 w przypadku październikowego punktu zwrotnego, gdzie temat był śledzony przez Adeptów na Liście Absolwentów i padły wtedy zagrania longów w bardzo dobrym miejscu.

Choć nie obeszło się momentami bez mojej interwencji na Liście, gdyż przy szybko pojawiającym się konkretnym zysku była pokusa by zabrać cały zysk, a przecież wyskakiwanie z pędzącego pociągu, gdy się jest pasażerem I klasy, jest niezbyt dobrym posunięciem 😉 Na szczęście moje słowa nie zostały rzucone na wiatr i przyniosły odpowiedni efekt 🙂

Wykres rośnie i każdy posiadacz longów jest na pewno zadowolony 😉 Jednak jak wiadomo nic nie trwa wiecznie. Póki co byki są w zdecydowanej ofensywie, ale kto wie, może teraz właśnie kształtuje się lewa strona dachu mansardowego?

S&P500 – interwał dzienny

Oczekiwany lokalny ruch kontrujący bardzo szybko nastąpił, praktycznie od otwarcia sesji za Atlantykiem (w dniu umieszczenia z kilkugodzinnym wyprzedzeniem przeglądu wykresu), nastąpiła jego realizacja. Read the rest of this entry »

S&P500 – interwał dzienny

Od ostatniego przeglądu S&P500 minęło trochę czasu, także warto zaktualizować wykres i rzucić okiem na to co się dzieje za wielką wodą 😉

Trend główny jest od wielu lat niezmienny, lokalnie natomiast jest szansa na wykreślenie jakiejś struktury z geometrii Euklidesowej. Pozostaje zatem bacznie obserwować sytuację, kto wie może za jakiś czas powstanie coś ciekawego 😉

Dziś będzie co nieco w ramach edukacji finansowej. Na początku uchylę rąbka tajemnicy na temat pewnej formacji, o której wspomniałem w ubiegłym tygodniu, podczas przeglądu indeksu S&P500. Jest ona jedną z wielu moich autorskich formacji jakie odkryłem na przestrzeni ostatnich 10 lat, czyli od czasu kiedy zajmuję się rynkami finansowymi.

Owe formacje ostatecznie odłożyłem na półkę ciesząc się jedynie z własnej satysfakcji, że udało się odkryć coś fajnego. Tak samo oscylatory kontraktowe, których sygnały były całkowicie bezpłatnie prezentowane na łamach tego bloga w 2010 oraz 2011 roku, nie przyniosły powodu do wstydu. Zaskoczyły wręcz skutecznością, ale z braku czasu na dalszą zabawę również odłożyłem je na półką. Niech odpoczywają w chwale na zasłużonej emeryturze 😉

Wracając jednak to tematu, jak wielu z Was trafnie zauważyło (niestety nie byłem w stanie odpisać na każdego maila, także gratuluję w tym miejscu wszystkim bystrym umysłom), formację dachu mansardowego nazwałem tak samo, jak znane rozwiązanie konstrukcyjne pewnego francuskiego architekta, którego zleceniodawcą był między innymi kardynał Mazzarini. Nie było w tym przypadku i pięknie to rozgryźliście korzystając zapewne z Wikipedii, w której można znaleźć następującą definicję:

„Dach mansardowy – typ dachu łamanego, w którym każda z połaci składa się z dwóch części: górnej – o mniejszym kącie nachylenia oraz dolnej – stromej„

Przekładając to na giełdę, formacja dachu mansardowego jest budowana w czterech etapach. Najpierw jest strome podejście kursu do góry (lewa dolna część dachu mansardowego), później łagodny wzrost i łagodny spadek (górna część dachu mansardowego o mniejszym kącie nachylenia), a na końcu jest oczywiście ostatnia część dachu jaką trzeba wybudować, czyli przekładając to na giełdę, czas na silny  ruch spadkowy (dolna stroma część dachu). Taki ruch oczywiście się wykonał co można zauważyć na poniższym wykresie S&P500, zatem zgodnie z założeniami formacji zasięg został zrealizowany. Kto z osób, które rozgryzły wskazówkę, odważył się zagrać shorty, może mieć uśmiech na twarzy 🙂

Oprócz S&P500 w tym roku, przedstawiłem jeszcze dwie struktury uwzględniające geometrię Euklidesową (nie licząc wpisu dotyczącego wypełnienia się minimalnego zasięgu na japońskim Nikkei). Były to dwa banki z naszego głównego indeksu, Pekao i mBank. Była tam typowa klasyczna struktura, która ma wiele wariantów do rozegrania.

Okazało się jednak, że ktoś w komentarzach nie miał bladego pojęcia co robić, więc w komentarzu do wpisu związanego z Pekao (działo się to 17 stycznia), napisałem by sprzedał całość z zyskiem i nie zawracał sobie głowy giełdą. Podkreślę to jeszcze raz, bez gruntownego przygotowania, nie ma sensu na oślep bawić się giełdą. Przed zawarciem transakcji, trzeba mieć swój system, który powie nam kiedy wejść i kiedy wyjść. Ja mam swoje podejście do tych struktur zoptymalizowane pod kątem rynkowym.

Są też inne warianty, które nie są aż takie złe i na początku warto choćby je trochę liznąć by umieć samodzielnie zapracować sobie na czekoladę . Jeden z nich jest opisany w poniższym linku. Na samym dole jest na rysunku oznaczone łopatologicznie miejsce sprzedaży (literą S) oraz miejsce kupna (literą K): http://www.ingsecurities.pl/encyklopedia/klin_znizkujacy.html

Bez jakiegokolwiek pojęcia naprawdę nie ma sensu zajmować się giełdą, więc co nieco wypadałoby liznąć w tym temacie. Polecam też początkującym przeczytanie książki „Sukces na giełdzie„. Darmowych czekolad na giełdzie nie rozdają. Trzeba sobie na nie zapracować 😉

S&P500 – interwał dzienny

Od ostatniego przeglądu S&P500 minęło trochę czasu, także warto zaktualizować wykres.

Na wstępie widać, że lokalna linia trendu pozostaje póki co nienaruszona. Za jakiś czas powinniśmy się przekonać ile będzie ona warta, gdyż trochę zamieszania może wprowadzić tworząca się nieśmiale formacja dachu mansardowego 😉

Sytuacja za Atlantykiem pozostaje bez zmian. Hossa trwa w najlepsze i mamy kolejne rekordy na S&P500. Standardowo wszystkim, którzy grają na wzrosty na tym indeksie zalecam podciągnięcie stopa. Niech SL pilnuje wypracowanego wyniku. Już jutro pokażę kolejnej grupie Adeptów w jaki sposób przy użyciu Techniki Ichimoku można było perfekcyjnie podpiąć się do bieżących silnych wzrostów.

Kto nie posiada pozycji, póki co musi się zadowolić z roli obserwatora, gdyż kupowanie w trakcie trwania ruchu jest jak gonienie uciekającego pociągu. Lepiej stracić okazję niż pieniądze.

Tymczasem będę wracał do szachów. Jednej ze swoich pasji, którą niestety bardzo zaniedbuję. Co prawda staram się kilka razy w tygodniu wygospodarować co najmniej godzinę czasu na kilka meczy z Michałem, swoim sparingpartnerem, ale to jedynie kropla w morzu potrzeb. Na szczęście Michał jest sumiennym szachistą i nie licząc dni kiedy jest spadek formy po obu stronach, toczymy ostre pojedynki. Poprzeczka jest wysoko stawiana, co motywuje do maksymalnej pracy. No i Michał jest też nietuzinkową postacią. Przejechał samochodem słynny amerykański Route 66 i zwiedził miejsca, o których istnieniu nawet nie wiedziałem. Na pewno zainspirował mnie do wielu rzeczy, za co bardzo mu dziękuję 😉

Jak już jesteśmy przy szachach, to czas na konkurs. W Paryżu pewien wybitny szachista amerykański po przegraniu dwóch pierwszych partii, wygrał pozostałe pięć gromiąc swojego niemieckiego rywala. W jakim miejscu rozegrała się ta partia, jeśli wiadomo, że już w XVIII wieku Denis Diderot docenił rangę tego miejsca.

S&P500 – interwał dzienny

Za Oceanem padł następny rekord. Nowy szczyt to kolejna wisienka na torcie trwającej już prawie pięć lat hossy. Stali Czytelnicy bloga na pewno pamiętają perfekcyjnie wyłapane dołki na tym indeksie, które ujawniłem w ubiegłym roku na blogu wraz z późniejszym prowadzeniem pozycji.

Przy pierwszym dołku S&P500 miał wtedy ~1280 punktów. Dziś mamy ponad 500 punktów więcej.  Po drodze było jeszcze kilka miejsc na zakupy (kolejne przy poziomie ~1380 również ujawniłem na blogu – później mocno ograniczyłem liczbę ujawnianych cynków, ale każdy kto ma wędkę bez problemu mógł sobie poradzić i samodzielnie wyłapywać duże ruchy).

Tak samo osoby znające Technikę Ichimoku, miały parę tygodni temu możliwość zakupów w nieprzypadkowym miejscu, dzięki czemu październikowe wzrosty mogły zostać zmonetyzowane.

Tyle z tego co było, ale co dalej z S&P500? Jeden z moich Uczniów, który grał w październiku longi na podstawie Ichimoku, napisał dziś do mnie, że zamknął część pozycji i zacieśnił stopa. Nawet nie musiałem nic do tego dodawać. Czas na zakupy już był. Teraz trzeba tylko pilnować wypracowanego zysku by nie odpłynął w siną dal, a po drodze można wydawać część zarobku na przyjemności. Każdemu posiadaczowi longów życzę jak najlepszych wzrostów, ale pamiętajcie o zachowaniu czujności na wypadek głębszej korekty. Niech stopy są rozsądnie ustawione.

S&P500 – interwał dzienny

Za wielką wodą pokonaliśmy kolejny szczyt, jestem ciekaw jak to się dalej rozwinie. Warto to obserwować.

Osobiście na pewno jednak będę bez pozycji, gdyż w tym tygodniu czekają na mnie nie lada atrakcje. Od środy odcinam się od komputera i ruszam w kolejną wielką podróż, dosłownie i w przenośni 😉

S&P500 – interwał dzienny

Flagowy indeks z Ameryki wykonał już minimalny zasięg wzrostu jaki wstępnie szacowałem. Zatem jeśli ktoś posiada obecnie pozycje L, to może się zastanowić nad jakimś profitem. Plan minimum dla byków uważam za zrealizowany. Ile jeszcze będą w stanie wytrzymać to już w gestii rynku 😉 Na pewno jednak niedźwiedzie będą walczyć o swoje.

Ja od jakiegoś czasu byłem bez pozycji na S&P500, gdyż po zrealizowaniu wcześniej bardzo sowitych zysków z perfekcyjnie zajętych pozycji wzrostowych (strzałka na wykresie), żonglowałem środkami po innych walorach (Adepci Listy Absolwentów wiedzą, że było sporo fajnych miejsc do gry).

Zawsze szukam miejsc o jak największym potencjale. Jak widać na wykresie S&P500 wzrósł od dołka obecnie około 20%. Przy lewarze x10 będzie to wynik ~200%. Dlatego widząc walor, który ma wg mnie większą perspektywę np. 40% ruchu, to wolę przerzucić środki w bardziej perspektywiczne miejsce. Wtedy przy użyciu dźwigni x10, będzie to wynik 400%. Z matematyki wiadomo, że 400 > 200, także zamknięcie pozycji realizujące zysk, by ten zysk mógł powiększyć kapitał inwestycyjny i pracować w innym miejscu jest podstawą przy maksymalizacji wyników 😉 Znaczenie przy doborze waloru ma także nieprzypadkowe miejsce na ustawienie SL, co omawiamy na szkoleniach.

Obecnie duże pozycje mam zajęte na innym walorze, który był gruntownie omawiany razem z moimi Uczniami na Liście, dlatego w spokoju mogę wyruszyć na kolejną wyprawę. Tym razem dużo bardziej odległą niż zwykle. Pozycja zabezpieczona i rynek ją oceni. Będzie zysk lub  szybko ucięta przez SL strata.

Teraz czas na kolejny odpoczynek i do zobaczenia za jakiś czas (może dopiero maj?). Po powrocie może też jakiś konkurs będzie, bo wypadałoby rozdać nowe tłuste rybki w kolejnej edycji 😉

Powodzenia na rynku podczas mojej nieobecności!

S&P500 – interwał dzienny

Byki zatrzymały się w bardzo ciekawym miejscu. Dla wiecznych niedźwiedzi i fanów łapania szczytów jest to rejon godny rozważenia. Standardowo trzeba pamiętać, że gra pod prąd z reguły kończy się tragicznie, dlatego odważni powinni obowiązkowo ustawić dobrego stop lossa, który utnie ewentualną stratę póki będzie mała, jeśli byki ruszą dalej na północ.

Więcej wskazówek odnośnie tego typu sytuacji można znaleźć w książce „Sukces na giełdzie”, której wnikliwą lekturę polecam wszystkim początkującym i średnio-zaawansowanym adeptom sztuki spekulacji giełdowej.

PS Dla osób nie mających wiedzy i doświadczenia, zalecam zostawienie w spokoju gry na instrumentach lewarowanych (z dźwignią finansową) i ulokowanie środków w innych miejscach np. na lokacie 7,5%, którą oferuje Skok Wołomin 😉

W minionym tygodniu mogliśmy zaobserwować niezwykle błyskotliwe przetasowania w koncentracji oraz odpowiednie ruchy na indeksie. Najpierw gdy indeks S&P500 osiągał szczyty, wzrosła liczba shortów do rekordowych  180 612. To w sumie jest całkiem logiczne, sprzedaje się przecież na górce 😛

Następnie dziwnym zbiegiem okoliczności, gdy duży gracz posiadał już olbrzymie ilości shortów (pozycji, które przynoszą zysk jak rynek spada) wszystkie media zaczęły trąbić o „bunga bunga style”  zawirowaniach politycznych we Włoszech. Rynki wtedy załamały się, a na S&P500 powstała wielka spadkowa czarna świeca. W jeden dzień spadło tyle ile rosło wcześniej przez ok. 16 sesji. To się nazywa zarobek.

Teraz w najnowszym raporcie widać, że we wtorek duzi gracze nie mieli już swojej spekulacyjnej pozycji. W absolutnym dołku pozbyli się 19 373 shortów inkasując olbrzymi zarobek 🙂 Duży gracz jeśli zamierza zarobić, to po prostu to zrobi.
Jak widać shorty nie zostały przez niego wzięte przypadkowo. Tak samo zamknięcie pozycji było bardzo łebskie.

Stara sztuczka, ale jak widać dalej działa. Dlatego mnie totalnie nie interesuje cały szum informacyjny. Gram to co widzę na wykresie a nie dlatego, że ktoś coś gdzieś powiedział. Niech sobie mówią 😉

Rynek za oceanem ładnie spada, a w różnych miejscach można przeczytać zabawne wytłumaczenia analityków 🙂

Jednak piątkowy raport na temat koncentracji wyraźnie pokazywał co się szykuje. Od wielu tygodni duzi gracze nie mieli aż tak dużej liczby shortów. W piątkowym zestawieniu posiadali rekordowe 180 612 shortów (tydzień wcześniej mieli 165 164). Jeśli duży kapitał się na coś szykuje, to na pewno nie robi tego dla zabawy.